benim evlatlarımmm !!!

Geçen yıl doğum günümün gecikmeli hediyesidir Yakup.Kankam elinde fanusla kapımı çalar görür görmez içim ısındı o anda kararımı verdim Yakup olacak ismi ..Hayvan sevgim hep fazlacaydı kavanoz içinde karınca ve arı beslerdim bir tutam ekmek parçasıyla büyümesini gözlemlemekti amacım gece kapağını kapatırdım kaçmasın diye haliyle havasızlıktan ölürdü zavallılar her sabah cenazemin olması kavanoz olayından uzaklaştırdı beni ( yaş 6  - asla cani değilim / testere 1,2,3,4,5,6,7 itinayla izlendi ama planlarım insanlar üzerine )civciv serüvenim başladı bu kez tek isteğim şahsıma ait civcive sahip olmak komşumuz hediye getireceğini söyleyince havalara uçmuştum aaaaaaaaaaaaa!!!ayol rengini bile sevemediğim bir tavukla dikildi karşıma al bu senin artık !!en azından ergen döneminde olsaydı diyorum uzun bir paylaşımımız olamayacak kendisiye .Tavuğumu kucağımda gezdiriyorum mahalleli alışkın bu hallerime hiç yadırgamıyor dedim bu böyle olmayacak alayım bir ip gezdireyim biraz sevinsin .Uzunca yeşil bir ipi sabri’nin ayağına bağlıyorum gezdiriyorum köpek misali nereye gitsem Sabri peşimde ekmeğimi  bölüşmüşüm ayrılamam haliyle .Kankam ‘ a doğru koşarken sabrinin üzerine düşüverdim göz göze geliş anımızı hatırlıyorum ay canım yaaa  O zamanlar zayıf olduğumdan ölmedi sakatta kalmadı ama bana bu acı verme hali yetti .Geri verdim komşuya oda pişirip yemiş afiyetle  o gün bugün hala nefret ederim kendisinden.Madem yedin söyleme be kadın minicik ete ne kadar da ihtiyacı vardı oysa 52 bedeninin (!)

Üniversite döneminde bir kaplumbağa alayım dedim yoldaş olur bana .Bir koşu üşenmedim zafer plazadan kaptım geldim.Kaplumbağam pis kokusuna karşın cin gibiydi. Derken bir gün gözleri kapandı açılmamacasına değil tabi hasta olmuş gözü veteriner balık yağı şart dedi 45 dakikada merkeze gitmektense ton balığının yağını sürme fikrimi gerçekleştirdim ayçiçek yağı olduğunu bile bile alternatif tıp uyguladım ama yemedi …Bir sabah kaplumbağam yok oldu 1 ay kadar deli gibi aradım rüyalarıma bile girdi . Onu tamamen unuttuğum bir gün adı lazım değil programımı izlerken yüzü gözü pislik içinde yatağımın altından çıkıverdi .Ay yerlerin pisliği beni utandırsa da cingöz Recai ‘ me kavuşmam deli mutlu eder beni. O an derim ki hiçbir şey senin sağlığın ve mutluğundan daha değerli değil götüreceğim seni pet shop a …Bursa – Sakarya yolcuğunun akabinde arkadaşlarına kavuşur kıllığı banaymış açılıverir o gözler….

Ay Yakup tan koptum resmen , yakuba çok iyi bakıyorum suyunu değiştirirken iki kere halıya düşürdüğümü ve elime alıp yıkadığımı saymazsak tabi ..Lakin beni görünce delirir bolca beslerim onu az yem verilecek diyenlere inat, ben x hanımın balığı açlıktan öldü dedirtmem kardeşim…Birkaç fotosu cancağızımın nasıl da tatlı nasıl daaaa!