8 Ekim 2012 Pazartesi


Redd


Max ‘in en sevdiği gruptur.Aşk tesadüfleri sever filmiyle daha da popüler olan grubu daha önce dinleme, sevme fırsatı bulan max için bir gurur tablosudur bu durum .Arkadaşız o dönemler ,bir reklam ajansında çalışıyorum ,şirketim kurumsal olduğumuzu düşünüyor ,performansımızı arttırmak adına grup terapisi bile sağlıyor ama maaşlarımızı vermiyor , şirket aracı da yok yürü babam yürü ..Arşınlıyoruz memleketi her hafta bir ayakkabımın topuğu sizlere ömür e maaşı da alamadığımızdan bulduğum bir ayakkabıcıda onarımını sağlıyorum düzenli aralıklarla .Saygıdeğer patronumda elimde ki ayakkabı çantasının peşinde pişkin pişkin soruyor;  maaş yok dolayısıyla yeni bir ayakkabı da yok diyen bana öldürücü hatta süsücü bakış fırlatıyor elit görüntüsünün ardında yatan kıroyla …
Neyse yine bir gün akşama kadar tasarım, görüşmeler derken bitmiş bacaklardaki derman , max beni uçurdu bronx ‘a gece 23:00 gibi çıkması beklenen grup 01:00 de çıkınca e bar haliyle oturma gibi bir lüksüm de olmayınca bulduğum bir köşeye siniyorum.Elimde sımsıkı tuttuğum çantamla üç aylığını almış çantasına gözü gibi bakan emekli teyzelere benzetiyorum kendimi .Max deli gibi eğleniyor tüm şarkıları biliyor e sadece Donkişot şarkısını bilen ben bekliyorum sıra gelsin de kadife sesimle eşlik edeyim diye .
Bir üniversite grubu var yanımızda tipler üç gün durmaksızın incelenecek türden bir bonus var  ömrümün sonuna kadar bakabilirim o nasıl bir şeydi yaaa tanrı korusun!Aralarında en normalleri minicik yapılı bir kız nereden diyor sakaryadan diyorum oooooooo sıkı fun olayı diyor evet diyorum o cümleyi de duydum da yerimde sekiyorum çok eğleniyormuş pozları filan sonra en sevdiğim şarkısını soruyor bildiğim tek şarkının da adını unutuyorum max i arıyorum yana yakıla  hemen öğrenip söylüyorum ama rezillik diz boyu ..
Genel de soft takılan bu grubun o akşam hard takılması ise kaderimin bana başka bir oyunu .Konser bitmeden ben bittiğim için halime üzülüyor ve çıkarıyor bardan beni. Takside uyuyacağım neredeyse otoparka geldiğimizde aracımızın çalınacağına olan inancım tavan ,gecenin bir yarısı bir de mantara takılarak düşme tehlikem …Yalımın çapkını ki o zamanlar arkadaşız bana kör gibi bakıyorsun diyor kopmamak için zor tutuyorum kendimi deli gibi yükselen kahkahalar …
Nedir bunları bana yazdıran ? 19 ekim  yine aynı mekanda yine redd konseri..Anıları tazelesek mi diyoruz ,çift olarak gideceğiz bu sefer mekana bir yılda neler değişti neler.Hem favori şarkımda değişti bu süreçte kesinlikle “her neyse”



Hiç yorum yok:

Yorum Gönder