ölçüsüz dostluk !
  

 2005 yılında uludağ da sanat okumaya başlamamla başlamadı her şey ilk yıl ben bu kızın yüzünü dahi hatırlamıyorum
muhtemelen oda beni sevimsiz buluyor yaklaşmıyor ama kaçmıyor da ..İlk yılı bu şekide devirdik biz birbirimizden bi haber
İkinci sınıf başka bir aparta geçişime ev sahipliği yaptı, kaderin cilvesi burada devreye giriyor ki yan dairem de beço ,balkonda miyop gözlerimle bakıp gözlerime inanamadığım
o an ! Yakından tanıma fırsatı bulduk birbirimizi komedi videolar çeken , yemekler pişiren , telgrafın tellerinde ki kuşları bile sahiplenen iki arkadaş olmuştuk ..
Kıvılcımın başlama anı konusunda hem fikiriz derste hiç olmayacak bir yerde kıvrılan ,raks eden o omuzlar attı dostluğumuzun temelini ..
.Beço , tipik izmirli degildi .İzmir'i şehir ve hayat biçimi olarak içine fena sindirenlerdendi ,hayata bakışı duruşu başka ,kedi hastalığı vardı; bir de asla yorulmadığı mücadelesine tam gaz devam ettiği siyaset bilimi ..Okur- yazar araştırır fikri alınır fikir verilir net bir insandı hatta 9 yıllık dostluğumuzda
hiç sinir harbine tanık olmadım pofuduk iyi bir kalbi , kıvır kıvır saçları var minicik bir tokayla topuz yapışına hayranım ,bir de nerede olursak olalım söylediğim her şarkıya tüm
içtenliğiyle katılıp raks etmesine ..

farklı iki şehir, sakarya _ izmir arası dostluk, sadece yazları ( o da her yaz değil ) aldığım beço dozu hayatımın
en büyük renklerinden,yakınımda olanlara inat çok daha içimde bu kız diyorum ya ' ruh eşim ...
Okuma yazma bağı ,gecelerin sessizliği ve uzunluğunun verdiği huzur , iştahlı olma hali ,kahve ,göksel ,edith piaf , sanat ,fotoğraf ,hayata ve insana bakış ve daha bir sürü başlık var
paydamızda buluşan ...

Akademik olarak göklere çıkarmadı beni bölümüm ama dostluğu kalbimin cumhuriyetine yerleştirdi..Her gün bu kızın sesini duymak hayatıma dahil etmek ve hayatına dahil olmak ilaç bana .Omuzuna
koşulsuz güvendiğim ruh , seni çok seviyorum öyle böyle şöyle değil ..Sağ ol yanımda ol ve mutlu ol ....